Het eerste uur van 2013
Iedereen een goed en een gezond 2013 toegewenst!
Oudejaarsavond hebben we gevierd op de zaak van mijn zwager. Lekker eten, gezelligheid en naar wat ik heb begrepen, prachtige wijn.
Tien voor 12.
Het vuurwerk werd alvast buiten gezet en ieder die vuurwerk wilde afsteken ging mee. Het regende en waaide nog steeds best hard, maar dat mocht de pret niet bedrukken! De grote lange rode mat werd alvast netjes uitgerold en goed gelegd (de zaak heeft een lange overkapping bij de ingang, dus dat stuk was redelijk droog).
En toen was het middernacht. De lucht ontplofte in fantastische kleuren en iedereen kwam even naar buiten om te kijken wat de Chinezen, wij dus, in petto hadden. De duizendklapper klonk en iedereen juichtte en de beste wensen vlogen over en weer.
De kleintjes en onder andere ik stonden binnen achter het grote raam en zelfs Ivy stond vol verwondering te kijken naar al het lichtwerk.
De grote kinderen (in de leeftijd van 11 tot 40) en mijn nichtje van 4, hadden buiten de tijd van hun leven. Ik weet al die namen niet, maar er werd heel wat 'simpel' vuurwerk afgestoken. Van de enorme stokken, waar om de paar seconden een vuurbal uit werd afgeschoten en van die kleine balletjes die je afstak en op straat gooide en dan zo ronddraaide, maar ook van die grote blokken die vuurpijlen de lucht in schoot.
Tot op een gegeven moment een van de volwassenen een klein rechthoekig doosje afstak. Het begon heel mooi met wat vuurwerk dat de lucht inschoot. Maar op een gegeven moment vloog een stuk van het vuurwerk met een harde knal tegen ons raam aan en we zeiden meteen al van 'dat gaat niet goed!' Twee seconden later vloog het volgende stukje vuurwerk (uit nog steeds hetzelfde doosje!) recht op de groep mensen af die buiten voor de deur stonden... met de overige stapel onafgevuurd vuurwerk aan hun voeten. En het leek wel in slow motion te gaan: wij zagen het vuurwerk naar hun vliegen en begonnen met z'n allen te schreeuwen, maar we zagen het vuurwerk hun raken en BOEM! Een grote lichtknal, gegil en heel veel rook...
Het was dat iemand mijn dochter vasthield, ik denk dat ik haar zeker had laten vallen van schrik! Ik rende naar buiten en zag de kinderen verschrikt naar binnen rennen, maar tot zover ik kon zien geen bloed of wat dan ook. Mijn nichtje van 4 werd huilend naar binnen gedragen, maar ook mijn hoofd was niet bij haar. Ik zag buiten mijn man gehurkt op de grond zijn hoofd vasthouden, terwijl mijn zwager over hem heen gebogen was. Ik bereidde me voor op het ergste... verloren vingers, oor, een oog of erger? Ik wist niet wat ik precies kon verwachten.
Voorzichtig vroeg ik of alles goed met hem was en hij keek op... met zijn ogen op de juiste plek. Blijkbaar keek ik wel heel verschrikt, want hij pakte meteen mijn beide handen vast en tot mijn opluchting zag ik dat er niets was verdwenen van zijn hoofd. Hij zei dat na de ontploffing, iets tegen zijn hoofd aanvloog en bij nader inspectie bleek dat er slechts een stukje haar was verbrand. Pfffttt....
De overige kinderen hadden ook niets opgelopen, alleen stukjes kleding waren brandplekken opgelopen en iemand had last van suizende oren door de knal. De enige die daadwerkelijk gewond was, was dus mijn man. Vanochtend zat hij nog steeds een beetje te treuren om zijn verloren stukje haar (we hebben het hier over een ieniminie gedeelte, ter grootte van je duimnagel xD).
De avond was al met al fantastisch verlopen en na het vuurwerk kon iedereen, inclusief mijn man, erom lachen.
Zijn jullie nog heel?
Liefs
reacties (0)